دسرهای فرانسوی، مثل زمزمهای عاشقانه از کوچهپسکوچههای پاریس هستند؛ ظریف، مغرور و بینهایت وسوسهانگیز. هر کدومشون انگار با قلمموی یک نقاش نقنقو طراحی شدند، با دقتی که فقط فرانسویها بلدند چطور از شکر، تخممرغ و خیال، اثر هنری بسازند. نه فقط برای خوردن، بلکه برای مکثکردن، نگاهکردن، و لذتبردن از لحظه. دسرهای فرانسوی یک سبک زندگیاند، نه یک وعده شیرینی.